het wegen van de woorden
snijden van de clichés
stapelen van de klinkers
scherpen van de punten
komma’s smijten
haken opstellen
vraagtekens zetten
barricaden op
een enkel koppelteken
poogt te bemiddelen
wie met stront smijt
zet een dubbele punt
waar een passend antwoord
zich al verkneukelt
waar uitroeptekens
zich in rotten van
vier verzamelen
en waar witregels
die tot twijfel en
argumentatie uitnodigen
zich haastig
uit de voeten maken
wie godverdomme zegt
mag zich geen christen noemen
wie de profeet beledigt
kan zomaar een fatwa verwachten
wie een koe slacht
geen hindoe
en wie niet lang genoeg
op z’n kont kan zitten
kan natuurlijk nooit
boeddhist zijn
taal is modder
taal is terreur
woorden maken slachtoffers
en daar klinkt ineens
nog aarzelend
zich vormend
het eerste klankje
mama
©2023 Melle Dotinga - dichter des Waterlands