De Oude Heldin - Sijmen Tol

De wereld rust op haar schild, haar onverwoestbare

         schild, ouder dan de tijd.

De wereld woelt om haar schild, haar eeuwig rustige

         schild dat wandelt door de tijd.

Kerken en steden staan op haar schild, getekend

         met handen en voeten in modder en inkt.

De wereld vocht zich dood rond haar schild en zij loopt door,

         de vreedzaamste vechter van deze planeet.

Leunend op haar schild beschouwen wij haar wereld

         we volgen haar pad van honderd jaar

langs kevers en keitjes, langs eitjes in warm zand. Een stem

         in de verte, we horen haar naam: Oude Heldin.