Door Evert Smit | 1ste Dichter des Waterlands

Van oud naar woke

Door Evert Smit | 1ste Dichter des Waterlands

Kijk, als mijn apenrots kraakt

van jullie platte borstkloppraat

Pennen prikken door de laatste voeg  

van mijn lam bekogelde hokjesstaat


Als jullie gekooide kippen opeens

vleugels krijgen om zaad te verspreiden,

elkaar als twee-onder-één-kapstel

alleen nog van boven berijden,


Als dan ook nog die goddeloze regenboog

doorstroomt in míj́n hormoongetijde


Dan pas, dames en heren, spelen ik en wij

als hij en zij

onze laatste wedstrijd uit,


En komen we net zo gedegradeerd terecht

als toen jullie of hen die straks ongeremd

parmantig tussen de grote jongens fluit


Enfin, ik als hij probeer hen

nu nog te zeggen


Wat wij was is voorlopig

Niet voor jullie klaar

Mijn rots zal pas meebuigen

Na de laatste stoot


Lieve schatjes

Door Evert Smit | 1ste Dichter des Waterlands