Utrechtsestraat

Utrechtsestraat

Utrechtsestraat

Zo voorzichtig om je aan te raken met woorden

Ik wil je nèt niet goed genoeg leren kennen

Ik wil bezoeker blijven in je open boek

Mijn dorpse kop door je straatbeeld duwen


naast je tram in koetsvaart waar je gloeit

onder statig sierlicht, waarom? Ook zonder gratie

van glitter blijf je een Breitner zonder bewolking waar

grachtenblauw je met geen huismelk kan paaien


ter afknijp van de kleine knip, al laat je me niet meer

raamstaren op je smalle stoep, daarom bezoek ik je

sinds kort in korte serie, afgedekt gat in mijn hand

anders rest er even niets meer dan de blonde kraag


vanuit Bouwman, waar ik proost voor draagvlak

om te foeteren op de schuilende stadslaag

die ergens vast ook door jouw stenen kruipt maar 

ach, dat ei vinden is verdwalen onder een cent


en je verliezen uit dit moment, liever wij beiden

het moment achterna in de platenbak van je leven,

Concerto in je ritmevrije sectie, waar geen wanklank

me meer remt, en je mijn voelspriet al driekwarts leven


op je dwarse stadsmaat stemt


Utrechtsestraat

Zo voorzichtig hier uitgesproken

Klink je dichter dan ooit

Alsof ik je pas goed genoeg ken


met een kort bezoekende pen

Utrechtsestraat